Van innovatie naar brede toepassing

Geluidreducerende wegdekken hebben hun plaats verworven in het Nederlandse straatbeeld. Twintig jaar geleden gestart als innovatie, op gang gekomen door de goede waterbergende eigenschappen van ZOAB op snelwegen en nu heel breed beschikbaar. Hoog tijd om beleid uit te stippelen rond de toepassing van dergelijke wegdekken en antwoord te vinden op vragen als:

• waarom zou ik het toepassen?
• kunnen stille wegdekken ook een rol spelen in ons actieplan geluid?
• hoeveel geluidreductie levert het op?
• wat merken de burgers er van?
• wat vinden de wegbeheerders er van?
• wat kost het?
• waar wel en waar niet toepassen?

Geluidkaart met contouren

Wat vinden de wegbeheerders er van?

In de afgelopen jaren heeft men veel ervaringen opgedaan met stille wegdekken... en die waren niet altijd positief. Veel wegbeheerders zullen zich nog het voorbeeld herinneren uit de begintijd van het gebruik van poreuze wegdekken in steden. Het wegdek was meestal niet bestand tegen het typische stedelijke verkeer. Voor een aantal gemeenten was de eerste (slechte) ervaring direct de laatste. Maar is het reëel om nu na twintig jaar innoveren nog steeds te blijven vasthouden aan een beleidskeuze van toen. Gezien de brede ervaring bij andere wegbeheerders lijkt toepassing civieltechnisch verantwoord.

Natuurlijk brengen de nieuwe ontwikkelingen weer nieuwe vragen met zich mee. Hoe lang houdt het geluideffect eigenlijk stand? En als we met stille wegdekken aan de slag gaan, gaan dan ook de onderhoudsbudgetten omhoog?

Geluidkaarten en actieplannen

Stille wegdekken staan weer extra in de belangstelling. De reden hiervoor is de Europese Richtlijn 2002/49/EG (gericht op de evaluatie en de beheersing van omgevingslawaai). In Nederland is deze richtlijn in 2004 ingevoerd in de Wet geluidhinder. Volgens deze richtlijn moeten alle grotere gemeenten (of agglomeraties) via geluidkaarten inzicht geven in de geluidknelpunten en vervolgens in actieplannen aangegeven welke maatregelen genomen worden om de omgeving stiller te maken. Inmiddels is een eerste tranche uitgevoerd en worden de voorbereidingen getroffen voor de tweede tranche in 2012. Opvallend hierbij is dat bij de maatregelen in de actieplannen het toepassen van stille wegdekken de beste score heeft. De maatregel in het actieplan opnemen is één ding, maar hoe kom je tot de toepassing zelf?

Dan maar breed toepassen?

Het wordt hoog tijd dat de toepassing van stille wegdekken vanuit een meer integraal beleid gebeurt. Het is een volwassen en volwaardige geluidmaatregel geworden. Daarnaast zijn er verplichtingen en kansen waarbij stille wegdekken een rol kunnen spelen. Maar beleid kan alleen gemaakt worden als de feiten en inzichten op tafel liggen. Wat kost het eigenlijk? Wanneer is het nodig vanuit wetgeving en wanneer is het een keuze? Wat zijn eigenlijk de alternatieven? En de risico's? Hoe moet het in de praktijk uitgevoerd worden. De adviseurs van M+P beschikken over veel kennis en ervaring en kunnen deze toespitsen op uw situatie.

bron: geluidnieuws